Als regerend kampioen in de GT4 Pro-Am-klasse wilden Nick en Scott graag voortborduren op het succes van vorig jaar en kijken hoe hoog ze konden klimmen in de algemene competitieve GT4-ranglijst, met als doel de strijd aan te gaan met de hoger geklasseerde zilveren of semi-professionele coureurs.
De start van het seizoen suggereerde dat ze daar ook niet om verlegen zaten. Ze hadden eigenlijk moeten winnen op Oulton Park, maar dat werd hun geweigerd door een remprobleem. De laatste keer verloren ze de kans op een tweede overwinning op Snetterton toen een band ontplofte in de voorlaatste ronde. Het Solseal-duo begon te denken dat het geluk tegen hen was, maar op Silverstone – de grootste race van het seizoen – keerden de rollen triomfantelijk om.
Het drie uur durende Silverstone 500-evenement biedt altijd een nieuwe uitdaging. Het langere raceformaat maakt het mogelijk om beter gebruik te maken van de racestrategie en het prestige van het evenement zorgt ook voor extra inschrijvingen. De grootste Britse GT-deelname sinds 2013, met 26 GT4-auto’s op de 39 auto’s tellende grid. Onder de nieuwe GT4-deelnemers bevond zich nog een Mercedes-AMG GT4 van het ERC Sport-team met AMG-fabrieksrijder Maximilian Buhk. De toevoeging van een vergelijkbare auto met een betaalde fabriekscoureur aan boord zou Nick, Scott en de Team Parker Racing-crew een geloofwaardige benchmark geven voor hun prestaties.
Het weekend begon goed, met Nick en Scott die een sterk tempo lieten zien terwijl de vierliter Mercedes het goed deed op de snelle vegen van Silverstone. Dat zou zich ook goed vertalen naar de kwalificatie. Nick’s beste ronde bracht hem op de vierde plaats in de Pro-Am rangschikking en op de18e plaats in het algemeen klassement van de hoger geklasseerde coureurs, minder dan twee seconden verwijderd van de pole. Pro-coureur Scott reed vervolgens de absoluut snelste tijd in zijn sessie en zette het veld met maar liefst 0,6 seconde in de schaduw – maar liefst 1,5 seconde sneller dan Buhk.
De gecombineerde tijden betekenden dat Nick en Scott als derde van start gingen in GT4, en vanaf de pole in de klasse. De race was begonnen.
Nick nam de start en zette een briljant gecontroleerde stint neer, waarbij hij het tijdverlies van de coureurs met een hogere rating beperkte en zijn eerste stint van 40 minuten afsloot met een derde plaats in Pro-Am en een plaats in de top-10 algemeen.
Scott kwam weer aan voor wat een epische stint van 50 minuten zou worden. Terwijl de leidende Pro-Am Aston Martin een penalty kreeg voor het inkorten van zijn eerste pitstop en de algemeen leidende Aston herhaaldelijk werd beboet voor hetzelfde, maakte Scott gehakt van het peloton en rukte op naar voren om de leiding in de Pro-Am-klasse over te nemen en vlak achter de GT4-leider te eindigen toen hij Nick de leiding gaf voor de derde stint.
Nick kwam terug in het heetst van de strijd en gaf niet op en hield opmerkelijk genoeg het tempo van de koplopers bij, ondanks het feit dat deze fase van de race de moeilijkste was om te rijden omdat er herhaaldelijk verkeersmanagement nodig was om de snellere GT3-auto’s te ontwijken. Nick reed binnen de top zes algemeen en zijn tempo was zo hoog dat hij aan de leiding kwam in de Pro-Am toen de pitstops voorbij waren met nog iets minder dan een uur te gaan.
Omdat de hoger geklasseerde ‘Silver’-coureursparen allemaal 14 seconden extra moesten rekenen bij hun laatste pitstop, hadden de snelste Pro-Am-coureurs een sterke positie bij het ingaan van de laatste fase van de race. Scott werd teruggeplaatst voor de run naar de vlag en dankzij de briljante stint van Nick en het efficiënte pitwerk van de Team Parker Racing-crew kwam hij terug aan als de feitelijke leider in de race, maar met de Pro-Am Mercedes van Buhk op slechts een paar seconden achterstand.
De druk was groot, maar Scott liet niet merken dat hij het voelde. Hij overtrof Buhk ronde na ronde, trok tienden van seconden bij elke ronde en kwam uiteindelijk over de streep met een onoverkomelijke voorsprong van 15 seconden.
De nummer 66 van Team Parker Mercedes-AMG had het eindelijk voor elkaar. Nick en Scott behaalden hun eerste regelrechte GT4-overwinning op de weg, in het grootste evenement van het seizoen, en eindigden zelfs op een verbluffende12e plaats in het algemeen klassement toen een aantal snellere GT3-auto’s in de problemen kwamen.
Het resultaat leidde tot juichende taferelen op het podium, toen Nick en Scott de trofeeën in ontvangst namen voor zowel de winnaars van de GT4-races als die van de klasse. Het duo staat nu vierde in het algemene GT4-kampioenschap en derde in de Pro-Am-divisie. De titelverdediging gaat weer door.
Nick zei: “Het is gewoon geweldig. Dat was de beste race die we ooit in de Britse GT hebben gereden. Ik heb de beste stints ooit gereden. Mijn doel was om er gewoon tussen te blijven en de auto in een zo sterk mogelijke positie over te dragen aan Scott. Aan het eind van de dag was mijn tempo helemaal niet slecht! Je moet je geluk nemen als het er is. We hebben tot nu toe zoveel pech gehad dit jaar, maar om de grote te winnen… het is gewoon ongelooflijk.
“We zijn nu ook terug in het kampioenschap, het is in zoveel opzichten een enorm resultaat en er gaat zoveel werk zitten in het op de baan krijgen van deze auto, van Scott en mij en het team. Ze hebben deze race perfect uitgeroepen en ik ben gewoon zo blij.”
Scott voegde eraan toe: “Dat was ongelofelijk…. Dat zegt eigenlijk alles! Dat resultaat maakt veel goed van het liefdesverdriet dat we in de eerste twee rondes hebben gehad. Uiteindelijk zou dit onze derde racezege van het seizoen moeten zijn, maar het mocht niet zo zijn, en dan ook nog eens de grootste race van het seizoen winnen… het is gewoon ongelooflijk.
“Ik maakte me geen zorgen over de auto of de concurrentie in de laatste stint. Het ging erom dat ik de auto naar huis reed, dat ik het gat dat ik had kon behouden en dat ik goed op de banden lette voor het geval er een safety car zou komen of iets anders dat onze voorsprong zou kunnen schaden. Nick deed het briljant, hij was zo consistent en koel onder druk. Hij hield stand tegen de zilveren coureurs en dit is waar we de afgelopen zes jaar naartoe hebben gewerkt – om deze rechtstreekse overwinningen te behalen, en man wat voelt dat goed! Ik ben gewoon zo blij voor Nick en het team – niemand verdiende het meer.”